• Wprowadzenie
• Błąd 1: zły dystans zerowania
• Błąd 2: luźny montaż
• Błąd 3: brak poziomicy
• Błąd 4: niewłaściwa paralaksa
• Błąd 5: zmęczony strzelec
• Błąd 6: chaotyczne kliki
• Błąd 7: ignorowanie warunków
• FAQ
• Podsumowanie

 

Wprowadzenie

Zerowanie lunety to pierwszy krok do powtarzalnych, celnych strzałów. Niestety – początkujący (a czasem i doświadczeni) strzelcy popełniają te same błędy, które później „mieszają w głowie” przy analizie skupienia. W tym artykule rozbieram 7 najczęstszych potknięć podczas zerowania i pokazuję, jak je wyeliminować przy pomocy prostych, sprawdzonych metod. .

Błąd 1: zły dystans zerowania

Wielu strzelców z wiatrówkami PCP zeruje lunetę na pierwszym wolnym stanowisku, zwykle 10 m. Tymczasem optymalny dystans to 25 m dla karabinków 16-17 J lub 35 m dla mocniejszych konfiguracji HFT. Dzięki temu balistyka pocisku pokrywa się z osią optyczną w praktycznym zakresie 15–40 m, a korekty klików są niewielkie.

Błąd 2: luźny montaż

Nawet najdroższa luneta „pływa”, gdy śruby montażu nie są dokręcone z odpowiednim momentem. Użyj cantilever 0 MOA 30 mm i klucza dynamometrycznego 2 Nm – zapobiegniesz przesunięciom po kilku setkach strzałów. .

Błąd 3: brak poziomicy

Minimalne przechylenie karabinka powoduje, że tor pocisku przecina siatkę pod kątem. Zamontuj poziomicę tubusową (koszt kilkudziesięciu złotych) i kontroluj kąt przy każdym strzale.

Błąd 4: niewłaściwa paralaksa

Ostrzenie na złej odległości sprawia, że punkt trafienia „dryfuje”. Ustaw pokrętło paralaksy tak, aby obraz celu i siatka były idealnie ostre, a następnie sprawdź, czy siatka nie przesuwa się przy ruchu oka (tzw. test box). Szczegółowy opis procedury znajdziesz w artykule Jak zerować lunetę.

Błąd 5: zmęczony strzelec

Zerowanie wymaga powtarzalnej postawy i koncentracji. Po 30 minutach napięcia mięśnie zaczynają drżeć, a oddech przyspiesza. Zrób krótką przerwę, rozluźnij chwyt artillery hold i pij wodę – lepiej zająć 40 minut i mieć pewne zero niż walczyć z rozsypanym skupieniem.

Błąd 6: chaotyczne kliki

Dokręcanie wieżyczki „na oko” prowadzi do błądzenia wokół celu. Stosuj metodę siatki 5-strzałowej: oddaj serię, zmierz odchyłkę, wprowadź pełną korektę w MRAD/MOA, strzel kolejną serię. Jeden świadomy krok jest szybszy niż pięć na ślepo.

Błąd 7: ignorowanie warunków

Zerowanie w bezwietrzny poranek, a strzelanie w wietrzne popołudnie to proszenie się o rozczarowanie. Sprawdzaj wiatr przynajmniej chorągiewką, notuj temperaturę – przy PCP ma ona wpływ na ciśnienie w kartuszu i prędkość pocisku. W razie wątpliwości zrób kontrolny strzał testowy przed zawodami.

Najczęstsze pytania

P: Czy muszę zerować na każdym dystansie? O: Nie. Zera na 25 m wystarczy, a dalsze odległości koryguj klikami. P: Ile klików to 1 cm na 25 m? O: W siatce MRAD – 4 kliki, w ¼ MOA – także 4 kliki. P: Czy luneta 4-16×44 nada się do HFT? O: Tak, powiększenie 16× i obiektyw 44 mm są w zupełności wystarczające.

Podsumowanie

Uniknięcie siedmiu powyższych błędów sprawi, że zerowanie stanie się rutynową procedurą zamiast źródłem frustracji. Pamiętaj: solidny montaż, odpowiedni dystans i kontrola paralaksy to filary celnego strzelania. Powodzenia na osi! O autorze: Aleksander Moryń – od 20 lat pasjonat strzelectwa i szkoleniowiec HFT. Ostatnia aktualizacja: 30 lipca 2025